David aan het woord

Dag David, bedankt dat we je even mochten spreken over je ervaringen hier in Kerckstede.

Maar vertel eerst eens iets over jezelf…
Ik ben David, 44 jaar, samenwonend met Kim. Samen hebben we twee kinderen: Tijl en Elias.
In mijn vrije tijd ga ik naar de muziekschool. Ik speel daarnaast in de harmonie van Langemark en de Brasserie van Ieper.
Mijn instrumenten zijn het Eufonium en de bastuba. In Kerckstede gebruik ik mijn muzikale talenten tijdens evenementen. Dan speel ik mee als begeleiding van het koor.

Waarom werk je graag in Kerckstede?
Enerzijds is er een praktische reden. Ik woon in Poelkapelle. De afstand is niet ver en daardoor kan ik met de fiets naar het werk komen.

Maar dat is natuurlijk niet het enige.
In Kerckstede hangt een positieve sfeer. Er is een oprechte interesse tussen medewerkers onderling.
We zijn ook een relatief kleine voorziening waar iedereen mekaar kent.

Onze organisatie is ook in volle groei. Iedereen staat open voor vernieuwingen, we onderzoeken de uitbreiding van de voorziening, er is een instroom van nieuwe medewerkers… Dus zeker geen gebrek aan uitdagingen ook.

Belangrijk voor mij is ook dat de deur open staat bij directie, mijn coördinatoren en de stafmedewerkers. Iedereen is toegankelijk en bereikbaar, zowel voor een gewone babbel als voor advies en raad.

Wat is het meest waardevolle dat je hebt geleerd door te werken in Kerckstede?
Kunnen gelukkig zijn met kleine dingen. Je leert kijken naar de mogelijkheden van de persoon, van de situatie… en niet naar de beperkingen. Daardoor ga je anders in het dagelijks leven staan. Het leert je een negatieve situatie rapper relativeren door ze met een ander inzicht te benaderen.

Wat is het spannendste wat je hebt gedaan of meegemaakt?
Vorige zomer hebben we met de cliënten een heel leuke uitstap gemaakt naar het Parlement in Brussel. We kregen een rondleiding en mochten een parlementaire zitting meemaken waar cliënten hun eisen konden stellen. Op weg ernaar toe is een cliënt jammer genoeg onwel geworden in de trein. Hierdoor moest de cliënt kunnen rusten. We belden verschillende organisaties op om een rolwagen te huren, maar vonden niet onmiddellijk een oplossing. Uiteindelijk belden we naar het Parlement en daar zorgden ze voor een bed waar de cliënt kon rusten.
Achteraf gaf dit een goed gevoel. We hebben de situatie kunnen oplossen voor de cliënt, en de leuke uitstap kon toch blijven doorgaan voor iedereen. De volgende keer gaat dus een rolwagen mee op uitstap. Je weet maar nooit.

Waar ben jij het meest dankbaar voor?
Dat ik de stap heb gezet om te werken met mensen met een beperking. Kunnen werken met je hoofd en je hart. Vroeger was ik administratief medewerker in een bedrijf.
In Kerckstede zit ik in een gemotiveerd team, waar iedereen oog heeft voor mekaar. Waar we terecht kunnen bij iedereen, in betere en mindere momenten. Dat maakt ons team sterk.

Wanneer heb je keihard moeten lachen?
Er is niet echt één iets dat er uitspringt. Ik kan iedere dag met iets lachen, om leuke spontane momenten van de cliënten, een grap met een collega …

Op welke eigen prestatie ben je het meest trots?
Een cliënt kreeg bezoek van haar vriendje. Samen hebben ze een fietstocht gedaan op basis van een stappenplan met foto’s. Die fietstocht had ik uitgewerkt met Google-maps. Samen waren ze heel trots dat ze aan de hand daarvan de fietstocht volledig zelfstandig hebben kunnen afwerken. Het was een mooi voorbeeld van hoe we kijken naar mogelijkheden en niet naar beperkingen.
Zelf was ik heel trots dat ik dit heb kunnen aanbieden. Zeker voor herhaling vatbaar. Het biedt zeker nog meer mogelijkheden.

Wat is jouw favoriete moment van de dag?
Als de meeste cliënten aanwezig zijn in het huis. Dan voel je dat het leven bruist in Kerckstede. Volop Leven is dan ook de leuze.

Wat is het mooiste compliment dat je hebt gekregen?
Een spontane zoen krijgen van iemand zonder dat je iets specifieks hebt gedaan “vriendschappelijke liefde” zoals een cliënt dit verwoord.

DANKJEWEL DAVID!