Veroniek aan het woord

1. Vertel eens iets over jezelf…
Ik ben Veroniek, 58 jaar en ik woon in Oostnieuwkerke. Ik ben getrouwd met Rik en samen hebben we drie zonen Sven, Kjell en Bjarn, respectievelijk zijn ze 34, 32 en 27 jaar. Intussen zijn er al 4 kleinkinderen en in mei verwachten we ons 5de. Zolang de kinderen nog thuis waren, vulde ik mijn vrije tijd rondom het voetbalveld als mama en trouwe supporter van mijn kinderen. Daarnaast bestelde ik ook in de voetbalkantine. Nu heb ik mijn naaimachine terug bovengehaald en naai vooral veel kleren voor de kleinkinderen.
Ik volgde de opleiding snit en naad. Ik heb gewerkt als atelierleidster, zelfstandig naaister, retoucheuse, in de Colruyt en als huismoeder. Intussen werk ik al 26 jaar in Kerckstede.

2. Waarom werk je graag in Kerckstede?
Mijn man is buitenlandse vrachtwagenchauffeur en daardoor veel weg van thuis. Omwille van opvang van de kinderen was ik op zoek naar een job met vaste uren. Toen iemand me voorstelde om naar Kerckstede te komen werken, dacht ik eventjes “wat kan ik daar doen”… In het onderhoud werken, en meer bepaald poetsen, was niet meteen wat ik zocht. Uiteindelijk heb ik toch gesolliciteerd en kwam ik tot de ontdekking dat werken in Kerckstede een bijzondere ervaring is. Dit vooral omwille van de nauwe contacten met de cliënten, de sociale sfeer, iedereen kent iedereen, de spontane contacten... Het is één van de mooiste jobs die ik ooit heb gedaan.
En… ik woon op wandelafstand van Kerckstede.

3. Wat is het meest waardevolle dat je hebt geleerd door te werken in Kerckstede?
Dat iedereen, wie je ook bent en elk met zijn eigen talenten, uniek is. Iedereen wordt gewaardeerd in wie hij is.
Het geluk zit in kleine dingen; een lach, een vriendelijk woord, een knuffel …

4. Wat is het spannendste wat je hebt gedaan of meegemaakt?
Ik werd gevraagd om de kleren te maken voor ‘De Musical’. Het was een hele uitdaging die ik met trots heb aanvaard. Hierbij kreeg ik heel wat hulp van een aantal creatieve collega’s. Ik heb hier veel voldoening uitgehaald en was heel tevreden van het eindresultaat.

5. Waar ben jij het meest dankbaar voor?
Dat ik de kans heb gekregen om hier te beginnen werken en intussen een deel mag uitmaken van deze organisatie. Ik voel me hier goed, een toffe sfeer, de cliënten… de dankbaarheid die je krijgt.

6. Wanneer heb je keihard moeten lachen?
Vroeger gingen alle bewoners en begeleiders van één leefgroep samen op kamp. Dit was een uitgesproken moment om de grote schoonmaak te doen. Dit deden we met het voltallige team van de dienst onderhoud. Tijdens het poetsen leerden we mekaar op een andere manier kennen en hebben we samen heel veel afgelachen.

7. Op welke eigen prestatie ben je het meest trots?
Vooral de voldoening die ik haal uit een afgewerkte taak.

8. Wat is jouw favoriete moment van de dag?
De momenten dat ik in de huizen werk. Dan heb ik de nauwste contacten met de bewoners en medewerkers.

9. Wat is het mooiste compliment dat je hebt gekregen?
Een ex-medewerker vertelde me ooit dat ze bewondering had voor de rustige en geduldige manier waarop ik samenwerk met de bewoners.

10. Waar ga jij jezelf over een jaar mee feliciteren?
Eigenlijk zou ik mezelf willen feliciteren over een ‘aantal jaren’ en niet over één jaar. Als ik op pensioen ga zou ik graag het gevoel hebben dat ik een mooi werktraject heb afgelegd. Ik zou willen trots zijn over mijn levenswerk in de organisatie, met de cliënten en collega’s.

DANKJEWEL VERONIEK!